pis

Türkçe

Ön ad

1. leke, toz veya kirle kaplı olan, kirli, iğrendirici, murdar, mülevves
2. kendinde pislik olan veya pislenmiş olan

   Lağım suları pistir.

3. beğenilmeyecek durumda olan, kötü, zararlı

   Şu pis dünyanın acılarında bile öyle bir tat var ki her şeye razıyım. - R. N. Güntekin

4. çirkin, sevimsiz olan

   Demin o pis, ukala suratıyla sırıta sırıta yanıma yaklaştı. - R. N. Güntekin

5. içinden çıkılması çok güç, karışık

   Pis bir iş.

Atasözleri

• İt değmekle deniz pis olmaz
• Kedi uzanamadığı ciğere, pis der

Çeviriler

leke, toz veya kirle kaplı olan

• Azerice: çirkli (az), kirli (az)
• Fince: epäsiisti (fi)

• İngilizce: dirty (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "pis"

Azerice

Ön ad

1. tatsız

Çağatayca

Ad

1. uyuz illeti, kaşı ve kirpiyi dökülmüş

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Ön ad

1. pis

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Şorca

Adıl

1. biz

Haitice

Ad

1. pire

İrlandaca

Ad

1. (baklagiller, sebzeler) bezelye