mala

Ayrıca bakınız: måla

Türkçe

Ad

mala

[1] mal (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi

Söyleniş

• IPA^(anahtar): maˈla
• Heceleme: ma‧la

Köken

Türkçe mal + -a

Ad

mala (belirtme hâli malayı, çoğulu malalar)

[1] Harç alıp sürmeye yarayan, çoğu üçgen biçiminde, yassı, demirden, üstten tahta saplı, duvarcı ve sıva aleti

Söyleniş

• IPA^(anahtar): maˈla, malaˈlaɾ
• Heceleme: ma‧la

Eş anlamlılar

[1] sürgü

Çeviriler

çeviriler

• Eski Türkçe: çigne‎ (otk) (çigne)

Üst kavramlar

[1] alet

Atasözleri

Cana gelecek mala gelsin

Malı mala canı cana ölçmeli

Türetilmiş kavramlar

[1] malaca, malacı, malacık, malalı, malası, malasız, malayken, malayla, malaysa

Köken

Farsça

Çağatayca

Ad

[1] dıvarcı, sıvacı sürgüsü

Latince

Ad

mala

[1] yanak

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "mala" maddesi