müdür

Türkçe

Köken

Arapça مُدِير‏ (müdīr)

Söyleniş

• Heceleme: mü·dür

Ad

müdür (belirtme hâli müdürü, çoğulu müdürler)

müdür -rü

1. (meslekler) idare eden kimse

   Bu müdür, müdür müdür?

   Yazı işleri müdürleri böyle öyküler istiyorlar. - N. Cumalı

2. başöğretmen

   Bir süre sonra müdürle iki öğretmenin ayrı ayrı yerlere sürüldüklerini öğrendim. - E. Bener

3. yönetmen

Dişili

• müdüre

Üst kavramlar

• yönetici

Alt kavramlar

• (meslekler): bucak müdürü, okul müdürü, yazı işleri müdürü

Türetilmiş kavramlar

• müdürce, müdürcü, müdürcük, müdürken, müdürle, müdürlü, müdürse, müdürsüz

Çeviriler

• Almanca: Direktor (de) e
• Arapça: مُدِير‏‎ (ar) (müdīr)
• Azerice: müdir (az)

• Fince: johtaja (fi)
• İngilizce: director (en)
• Tatarca: mödir (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "müdür"

Gagavuzca

Ad

müdür

[1] müdür

Köken

[1] Arapça mudur

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki