ir

Vikisözlük sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Türkçe[düzenle]

Köken[düzenle]

Eski Türkçe

[düzenle]

ir (belirtme hâli iri, çoğulu irler) -ri

  1. (artık kullanılmayan sözcükler, kimya, metaller) metal

Çeviriler[düzenle]

çeviriler

Kaynakça[düzenle]

  • Türk Dil Kurumu: "ir"


Çağatayca[düzenle]

[düzenle]

  1. (primatlar) adam, erkek, er
  2. merd, irkişi, apuşka, âlet, ruculiyet

İspanyolca[düzenle]

Eylem[düzenle]

ir

  1. gitmek
    *¿A dónde vas? Nereye gidiyorsun?

Litvanca[düzenle]

Bağlaç[düzenle]

ir

  1. ve

Portekizce[düzenle]

Eylem[düzenle]

ir

  1. gitmek

Tatarca[düzenle]

[düzenle]

ir

  1. (primatlar) adam, erkek, er
  2. koca

Kaynakça[düzenle]

Kaynakça[düzenle]

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
"https://tr.wiktionary.org/w/index.php?title=ir&oldid=3692749" sayfasından alınmıştır