İçeriğe atla

ir

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Eski Türkçe

ir (belirtme hâli iri, çoğulu irler)

  1. (kimya, metaller) metal

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Çağatayca

[düzenle]
  1. (primatlar) adam, erkek, er
  2. merd, irkişi, apuşka, âlet, ruculiyet

İspanyolca

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

ir

  1. gitmek
    *¿A dónde vas? Nereye gidiyorsun?

Litvanca

[düzenle]

Bağlaç

[düzenle]

ir

  1. ve

Portekizce

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

ir

  1. gitmek

Tatarca

[düzenle]

ir

  1. (primatlar) adam, erkek, er
  2. koca

Kaynakça

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Zazaca

[düzenle]

ir e

  1. (hastalık) vucutta oluşan bir çeşit hastalık