efendi

Ayrıca bakınız: efendî, efêndi, Efendi

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi افندی‎ (efendi) sözcüğünden, Yunanca αφέντης (aféntis) sözcüğünden, Eski Yunanca αὐθέντης (authéntēs) sözcüğünden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /eˈfændi/

Ad

efendi (belirtme hâli efendiyi, çoğulu efendiler)

1. Eğitim görmüş kişi için özel adlardan sonra kullanılan ünvan.
2. Günümüzde bey unvanından farklı olarak özel adlardan sonra kullanılan ikinci derecede bir ünvan.
   • O zamanki kapıcımız Nûri Efendi, sabah sekizde "çarşıya" gelir, apartmandaki hanelerin ekmek dışında ne ihtiyaçları olduğunu sorardı.
3. Buyruğu yürüyen, sözü geçen kimse.
4. Koca.
   • Efendim her zaman akşam yemeğinden evvel evde olur, yemeğin beraberce yenmesine kıymet verirdi.

Çekimleme

efendi adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		efendi	efendiler
belirtme		efendiyi	efendileri
yönelme		efendiye	efendilere
bulunma		efendide	efendilerde
ayrılma		efendiden	efendilerden
tamlayan		efendinin	efendilerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	efendim	efendilerim
	belirtme	efendimi	efendilerimi
	yönelme	efendime	efendilerime
	bulunma	efendimde	efendilerimde
	ayrılma	efendimden	efendilerimden
	tamlayan	efendimin	efendilerimin
2. tekil	yalın	efendin	efendilerin
	belirtme	efendini	efendilerini
	yönelme	efendine	efendilerine
	bulunma	efendinde	efendilerinde
	ayrılma	efendinden	efendilerinden
	tamlayan	efendinin	efendilerinin
3. tekil	yalın	efendisi	efendileri
	belirtme	efendisini	efendilerini
	yönelme	efendisine	efendilerine
	bulunma	efendisinde	efendilerinde
	ayrılma	efendisinden	efendilerinden
	tamlayan	efendisinin	efendilerinin
1. çoğul	yalın	efendimiz	efendilerimiz
	belirtme	efendimizi	efendilerimizi
	yönelme	efendimize	efendilerimize
	bulunma	efendimizde	efendilerimizde
	ayrılma	efendimizden	efendilerimizden
	tamlayan	efendimizin	efendilerimizin
2. çoğul	yalın	efendiniz	efendileriniz
	belirtme	efendinizi	efendilerinizi
	yönelme	efendinize	efendilerinize
	bulunma	efendinizde	efendilerinizde
	ayrılma	efendinizden	efendilerinizden
	tamlayan	efendinizin	efendilerinizin
3. çoğul	yalın	efendisi efendileri
	belirtme	efendisini efendilerini
	yönelme	efendisine efendilerine
	bulunma	efendisinde efendilerinde
	ayrılma	efendisinden efendilerinden
	tamlayan	efendisinin efendilerinin

Türetilmiş kavramlar

• (ünvan): beyefendi, hanımefendi
• efendice, efendicik, efendili, efendisiz, efendiyken, efendiyle, efendiyse

Çeviriler

ünvan

• İngilizce: master (en), sir (en)

Ön ad

efendi (karşılaştırma daha efendi, üstünlük en efendi)

1. Kibar, nazik, davranışlarıyla çevresine örnek olan.

Ek okumalar

• Türk Dil Kurumu: "efendi"
• Vikipedi'de efendi

Rumence

Köken

Osmanlı Türkçesi افندی‎ (efendi) sözcüğünden, Yunanca αφέντης (aféntis) sözcüğünden, Eski Yunanca αὐθέντης (authéntēs) sözcüğünden.

Ad

efendi e (sayılamaz)

1. (eskimiş) efendi

Çekimleme

efendi adının çekimi

	tekil
	belirsiz söyleniş	belirli söyleniş
yalın/belirtme	(un) efendi	efendiul
tamlayan/yönelme	(unui) efendi	efendiului
seslenme	efendiule