efendi

Ayrıca bakınız: efendî, efêndi

Türkçe

Köken

Pontus Rumcası αφέντης (aféntis), o da Eski Yunanca αὐθέντης (authéntēs, “hükümdar”) kelimesinden dilimize geçmiştir.

Ad

efendi (belirtme hâli efendini, çoğulu efendiler)

1. eğitim görmüş kişi için özel adlardan sonra kullanılan unvan
2. Günümüzde bey unvanından farklı olarak özel adlardan sonra kullanılan ikinci derecede bir unvan
   • O zamanki kapıcımız Nûri Efendi, sabah sekizde "çarşıya" gelir, apartmandaki hanelerin ekmek dışında ne ihtiyaçları olduğunu sorardı.
3. Buyruğu yürüyen, sözü geçen kimse
4. Koca
   • Efendim her zaman akşam yemeğinden evvel evde olur, yemeğin beraberce yenmesine kıymet verirdi.

Üst kavramlar

• (unvan): erkek

Alt kavramlar

• (unvan): beyefendi, hoca efendi

Türetilmiş kavramlar

• (unvan): beyefendi
• efendice, efendicik, efendili, efendisiz, efendiyken, efendiyle, efendiyse

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "efendi"
• Vikipedi'de efendi

Gagavuzca

Köken

Pontus Rumcası

Ad

efendi

1. efendiefendi

Lazca

Ad

efendi

1. efendi