doğa

Başka anlamlar veya farklı yazılışlar için bakınız: doğal

Türkçe

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	doğa	doğalar
Belirtme (-i)	doğayı	doğaları
Yönelme (-e)	doğaya	doğalara
Bulunma (-de)	doğada	doğalarda
Çıkma (-den)	doğadan	doğalardan
Tamlayan	doğanın	doğaların

doğa -sı

[1] (doğa bilimi) kendi kuralları çerçevesinde sürekli gelişen, değişen canlı ve cansız varlıkların hepsi, tabiat, natür

En çok yurdumdan söz ettim - C. Külebi

Doğayla, insanla içli dışlı - C. Külebi

[2] (ruh bilimi) insan eliyle büyük değişikliğe uğramamış tabiat güzelliklerini koruyan, genellikle şehir dışı kesim

[3] (mecaz) bir kimsenin eğilimlerinin, içgüdülerinin hepsi, huy

Köken

[1] Türkçe:

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "doğa"

Türk lehçeleri

• Kırgızca: jaratılış ^(ky), tabiyat ^(ky)

Çeviriler

• Afrikanca: [1] natuur ^(af)
• Almanca: [1] Natur ^(de) dişil
• Aragonca: [1] natura ^(an)
• Arapça: [1] طبيعة ^(ar)
• Arnavutça: [1] natyrë ^(sq)
• Darice: [1] طبعت ^(prs)
• Fince: [1] luonto ^(fi), [2] luonne ^(fi)
• Hollandaca: [1] natuur ^(nl) dişil
• İngilizce: [1] nature ^(en), [2] nature ^(en), character ^(en)
• İskoç İngilizcesi: [1] {{çeviri|sco|

• Kürtçe: [1] sirişt ^(ku)
• Macarca: [1] természet ^(hu)

Tatarca

Ad

[1] dua, yakarış, yakarı

Türkmence

Ad

[1] doğuştan, yaradılıştan, anadan doğma

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.