güzellik
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
güzellik (belirtme hâli güzelliği, çoğulu güzellikler)
- coşku, estetik, hoşlanma, zevk hissi uyandıran vasıf
- eş anlamlısı: hüsün
- Bizim balıkçı Süleyman doyamamış bu güzelliği seyretmeye. — E. Şafak
- güzel olan bir kişinin niteliği
- Güzelliğin on para etmez.
Bu bendeki aşk olmasa. — Âşık Veysel
- Güzelliğin on para etmez.
- okşayıcı davranış veya söz, iyilik, yumuşaklık
- Onu sertlik değil güzellik yola getirir.
- (ahlâk) ahlâk ve fikrî vasıflarıyla hayranlık uyandıran şey
Çekimleme[değiştir]
güzellik adının çekimi
Atasözleri[değiştir]
Deyimler[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
güzellik
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "güzellik" maddesi