din

Ayrıca bakınız: -din, DIN, Din, dín, dìn, dîn, dìŋ

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈdin/
• Heceleme: din

Çekimleme

din adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		din	dinler
belirtme		dini	dinleri
yönelme		dine	dinlere
bulunma		dinde	dinlerde
ayrılma		dinden	dinlerden
tamlayan		dinin	dinlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	dinim	dinlerim
	belirtme	dinimi	dinlerimi
	yönelme	dinime	dinlerime
	bulunma	dinimde	dinlerimde
	ayrılma	dinimden	dinlerimden
	tamlayan	dinimin	dinlerimin
2. tekil	yalın	dinin	dinlerin
	belirtme	dinini	dinlerini
	yönelme	dinine	dinlerine
	bulunma	dininde	dinlerinde
	ayrılma	dininden	dinlerinden
	tamlayan	dininin	dinlerinin
3. tekil	yalın	dini	dinleri
	belirtme	dinini	dinlerini
	yönelme	dinine	dinlerine
	bulunma	dininde	dinlerinde
	ayrılma	dininden	dinlerinden
	tamlayan	dininin	dinlerinin
1. çoğul	yalın	dinimiz	dinlerimiz
	belirtme	dinimizi	dinlerimizi
	yönelme	dinimize	dinlerimize
	bulunma	dinimizde	dinlerimizde
	ayrılma	dinimizden	dinlerimizden
	tamlayan	dinimizin	dinlerimizin
2. çoğul	yalın	dininiz	dinleriniz
	belirtme	dininizi	dinlerinizi
	yönelme	dininize	dinlerinize
	bulunma	dininizde	dinlerinizde
	ayrılma	dininizden	dinlerinizden
	tamlayan	dininizin	dinlerinizin
3. çoğul	yalın	dini dinleri
	belirtme	dinini dinlerini
	yönelme	dinine dinlerine
	bulunma	dininde dinlerinde
	ayrılma	dininden dinlerinden
	tamlayan	dininin dinlerinin

Köken 1

Osmanlı Türkçesi دين‎, o da Arapça دِين‎ (dīn) kelimesinden gelir.

Ad

din (belirtme hâli dini, çoğulu dinler)

1. (din bilimi) Tanrı'ya, tabiatüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve ibadeti sistemleştiren toplumsal kurum

   Her dinin mabetleri bütün müminlere açıktır. — H. C. Yalçın

2. (din) bu vasıftaki inançları kurallar, kurumlar, töreler ve sembolleri toplayan, sağlayan düzen

   Yazık ki bu sanat ve din bahsinde bana arkadaşlık edecek kültürde değil. — R. H. Karay

3. (mecaz) inanılıp çok bağlanılan düşünce, inanç veya ülkü

Eş anlamlılar

• (mecaz): inanç, kült
• (inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal kurum): diyanet, tapınç, tapınma

Üst kavramlar

• kültür

Alt kavramlar

• (İslâm): batıl din, Hak dini
• ateşperestlik, paganizm, putperestlik
• Alevîlik, Dîn-i İlâhî, İbrahimî din
• gizli din, mistik din, orta ölçekli din, UFO dini

Atasözler

• Atma Recep din kardeşiyiz

Deyimler

dinî düzen

• dinden çıkma,
• dinden imandan çıkmak,
• dinden imandan olmak,
• dini bir uğruna,
• dini gibi bilmek,
• dini imanı para,
• dinim aşkına,
• dinim hakkı için,
• dinime dahleden bari Müslüman olsa,
• dinime küfreden bari Müslüman olsa,
• dinime söven bari Müslüman olsa,
• dinine yandığım

Kelime birliktelikleri

• (isim): din adamı, din baronu, din birliği, din erki, din felsefesi, din istismarı, din parodisi, din sömürüsü
• (sıfat): dini bütün, din dışı

Türetilmiş kavramlar

• dince, dinci, dincik, dindar, dinî, dinken, dinle, dinli, dinse, dinsiz

İlgili kavramlar

• mezhep, tarikat

Çeviriler

din bilimi

• Afrikanca: religie (af)
• Almanca: Religion (de) d
• Amharca: ሃይማኖት (am) (haymanot)
• Arapça: دِين‎ (ar) e (dīn)
• Azerice: din (az)
• Bulgarca: религия (bg) d (religija)

  Dungan: җё (ži͡o), дин (din) Şablon:qualifier

  Hakka: 宗教 (hak) (chûng-kau)

  Kantonca: 宗教 (yue) (zung¹ gaau³)

  Mandarin: 宗教 (zh) (zōngjiào)

  Min Dong: 宗教 (cdo) (cŭng-gáu)

  Min Nan: 宗教 (zh-min-nan) (chong-kàu)

  Wu: 宗教 (wuu) (tson jiau)

• Çuvaşça: тӗн (cv) (tĕn)
• Danca: religion (da)
• Esperanto dili: religio (eo)
• Estonca: religioon (et)
• Felemenkçe: religie (nl)
• Fince: kultti (fi), uskonto (fi)
• Fransızca: religion (fr) d
• Gagavuzca: din (gag)
• Hausaca: addini (ha)
• İngilizce: religion (en)
• İsveççe: religion (sv) g
• İtalyanca: religione (it)
• Karaçay-Balkarca: din (krc)
• Kürtçe: ol (ku), dîn (ku)
• Malayca: agama (ms) (اݢام‎ (ms)), anutan (ms) (انوتن‎ (ms)), din (ms) (دين‎ (ms)), kepercayaan (ms) (کڤرچاياءن‎ (ms))
• Mari dili: религий (mhr) (religij)
• Norveççe: religion (no) e
• Rusça: душа (ru) (duşa)
• Sicilyaca: arma (scn)
• Slovakça: duša (sk)
• Somalice: diiq (so)

  Kırım Tatarcası: din (crh)

  Osmanlı Türkçesi: دين‎ (ota)

• Türkmence: diin (tk), din (tk)
• Ukraynaca: душа (uk) (duşa)

  Modern Yunanca: ψυχή (el) (psychí)

Ek okumalar

• Vikipedi'de din

Köken 2

Fransızca dyne

Ad

din (belirtme hâli dini, çoğulu dinler)

1. (fizik) C.G.S. sisteminde 1 gramlık bir kütlenin hızını saniyede 1 santimetre artıran güç birimi.

   Bir nevton 10⁻⁵ dine eşittir.

Eş anlamlılar

• dyn, dyne

Üst kavramlar

• birim, kuvvet

Çeviriler

fizik

• Almanca: Dyn (de) n
• Fince: dyn (fi)
• Fransızca: dyne (fr) d

Ek okumalar

• Vikipedi'de Dyn

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "din" maddesi

Azerice

Köken

Arapça دِين‎ (dīn)

Söyleniş

• Heceleme: din

Ad

din

1. (din bilimi) din

Gagavuzca

Köken

Arapça دِين‎ (dīn)

Söyleniş

• Heceleme: din

Ad

din

1. (din bilimi) din

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

İsveççe

Söyleniş

• Heceleme: din

Adıl

din

1. (sahiplik zamiri) senin

Ayrıca bakınız

İsveççe sahiplik zamirleri
adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
			eril	dişil	nötr
tekil	min	din	hans	hennes	dess
çoğul	vår	er	deras

Karaçay-Balkarca

Köken

Arapça دِين‎ (dīn)

Ad

1. (din bilimi) din

Kırım Tatarcası

Köken

Arapça دِين‎ (dīn)

Söyleniş

• Heceleme: din

Ad

din

1. (din bilimi) din

Kürtçe

Söyleniş

• Heceleme: din

Ad

din

1. başka, diğer

Özbekçe

Köken

Arapça دِين‎ (dīn)

Söyleniş

• Heceleme: din

Ad

din

1. (din bilimi) din

Tatarca

Köken

Arapça دِين‎ (dīn)

Söyleniş

• Heceleme: din

Ad

din

1. (din bilimi) din, inanç

Türkmence

Köken

Arapça دِين‎ (dīn)

Söyleniş

• Heceleme: din

Ad

din

1. (din bilimi) din

Zazaca

Köken

Arapça دِين‎ (dīn)

Söyleniş

• Heceleme: din

Ad

din

1. (din bilimi) din