dindar

Türkçe

Ön ad

1. (din) din inancı güçlü, din kurallarına bağlı, mütedeyyin

   Dualarında hep hayırlı, dindar evlat isterdi. - Ö. Seyfettin

Heceleme

Heceleme: din·dar

Köken

Farsça دیندار dīndār

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "dindar"

Çeviriler

• Almanca: gläubig (de)
• Azerice: dindar (az)
• Fince: hurskas (fi), uskova (fi), uskovainen (fi)
• İngilizce: religious (en), pious (en)
• İsveççe: troende (sv)

• Tatarca: dinçel (tt)

Karşıt anlamlılar

• dinsiz

Azerice

Ad

dindar

1. (din) dindar, mütedeyyin