ibadet

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi عبادت‎, o da Arapça عِيَادَة‎.

Söyleniş

Heceleme: i‧ba‧det

Ad

ibadet (belirtme hâli ibadeti, çoğulu ibadetler)

1. (din) dinin emirlerini yerine getirme
   • Babamla gittiğim bayram namazlarından başka ibadet bilmezdim. - Y. K. Beyatlı

Üst kavramlar

• din

Alt kavramlar

• dua, hac, kurban, namaz, oruç, sadaka, tavaf, tevbe, umre, zekât, zikir

Atasözleri

İbadet de gizli, kabahat de

Kabahat da gizli olmalı, ibadet de

Türetilmiş kavramlar

• ibadetçe, ibadetçi, ibadetçik, ibadetken, ibadetle, ibadetli, ibadetse, ibadetsiz

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Anbetung (de) d
• Arapça: عِبَادَةٌ‎ (ar) d (ʿibādetün)
• Azerice: ibadət (az)
• İngilizce: worship (en)
• İsveççe: dyrka (sv) g
• Norveççe: tilbedelse (no)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ibadet" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de ibadet