ibadet

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi عبادت‎, Arapça عِيَادَة‎ (ʿiyāde).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /i.ba.ˈdet/
• Heceleme: i‧ba‧det

Ad

ibadet (belirtme hâli ibadeti, çoğulu ibadetler)

1. (din) dinin emirlerini yerine getirme
   • Babamla gittiğim bayram namazlarından başka ibadet bilmezdim. — Y. K. Beyatlı

Üst kavramlar

• din

Alt kavramlar

• dua, hac, kurban, namaz, oruç, sadaka, tavaf, tevbe, umre, zekât, zikir

Atasözleri

ibadet

İbadet de gizli, kabahat de

Kabahat da gizli olmalı, ibadet de

Türetilmiş kavramlar

• ibadetçe,
• ibadetçi,
• ibadetçik,
• ibadethane,
• ibadetken,
• ibadetle,
• ibadetli,
• ibadetse,
• ibadetsiz

Çeviriler

ibadet

• Almanca: Anbetung (de) d
• Arapça: عِبَادَةٌ‎ (ar) d (ʿibādetün)
• Âzerîce: ibadət (az)
• Fince: jumalanpalvelus (fi)
• İngilizce: worship (en)
• İsveççe: dyrka (sv) g, gudstjänst (sv) g
• Norveççe: tilbedelse (no)

  Osmanlı Türkçesi: عبادت‎

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ibadet" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de ibadet