İçeriğe atla

ol

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
IPA(anahtar): /ˈol/, [ˈo̞ɫ̪]
Heceleme: ol

Köken 1

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi

Adıl

[düzenle]

ol

  1. (kişi adılı): o gösterme zamiri
    "Ol!" dedi bir kere var oldu Cihan. "Olma!" derse, mahv olur ol dem hemân. - Süleyman Çelebi
Çeviriler
[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

ol (karşılaştırma daha ol, üstünlük en ol)

  1. o gösterme sıfatı
    Dedi gördüm ol habîbin ânasın. - Süleyman Çelebi
Çeviriler
[düzenle]

Köken 2

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

ol

  1. olmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi
    "Ol!" dedi bir kere var oldu Cihan / "Olma!" derse, mahv olur ol dem hemân. - Süleyman Çelebi
Karşıt anlamlılar
[düzenle]
  1. olma

Kaynakça

[düzenle]

Çağatayca

[düzenle]
  1. derya
  2. göl

Eski Türkçe

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Adıl

[düzenle]
  1. (kişi adılı): o
    "Tensi men. Yarın keçe altun örgin üze olurupan mengilüyer men. Ança bilingler. Edgü ol." - Irk Bitig

Karaçay-Balkarca

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Adıl

[düzenle]
  1. (kişi adılı): o

Kumanca

[düzenle]

Adıl

[düzenle]

ol

  1. (kişi adılı): o

Kürtçe

[düzenle]

ol

  1. (toplum) din

Özbekçe

[düzenle]

ol

  1. al, kırmızı, kızıl

Eş anlamlılar

[düzenle]
  1. shafaqrang, qizil, qirmizi

Şorca

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Adıl

[düzenle]
  1. (kişi adılı): o

Kaynakça

[düzenle]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
  • Tekin, Talat (2004). Irk Bitig Eski Uygurca Fal Kitabı. Ankara: Öncü Kitap. ISBN 975-7447-11-0.

Volapük dili

[düzenle]

Adıl

[düzenle]

ol

  1. (kişi adılı): sen