vatan

Ayrıca bakınız: Vatan

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi وطن‎, Arapça وَطَن‎ (vaṭan).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /vaˈtan/
• Heceleme: va‧tan

Ad

vatan (belirtme hâli vatanı, çoğulu vatanlar)

1. (iskân, iskân) yurt

   Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın. Bir vatan kalbinin attığı yerdir. - N. H. Onan

Çekimleme

vatan adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		vatan	vatanlar
belirtme		vatanı	vatanları
yönelme		vatana	vatanlara
bulunma		vatanda	vatanlarda
ayrılma		vatandan	vatanlardan
tamlayan		vatanın	vatanların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	vatanım	vatanlarım
	belirtme	vatanımı	vatanlarımı
	yönelme	vatanıma	vatanlarıma
	bulunma	vatanımda	vatanlarımda
	ayrılma	vatanımdan	vatanlarımdan
	tamlayan	vatanımın	vatanlarımın
2. tekil	yalın	vatanın	vatanların
	belirtme	vatanını	vatanlarını
	yönelme	vatanına	vatanlarına
	bulunma	vatanında	vatanlarında
	ayrılma	vatanından	vatanlarından
	tamlayan	vatanının	vatanlarının
3. tekil	yalın	vatanı	vatanları
	belirtme	vatanını	vatanlarını
	yönelme	vatanına	vatanlarına
	bulunma	vatanında	vatanlarında
	ayrılma	vatanından	vatanlarından
	tamlayan	vatanının	vatanlarının
1. çoğul	yalın	vatanımız	vatanlarımız
	belirtme	vatanımızı	vatanlarımızı
	yönelme	vatanımıza	vatanlarımıza
	bulunma	vatanımızda	vatanlarımızda
	ayrılma	vatanımızdan	vatanlarımızdan
	tamlayan	vatanımızın	vatanlarımızın
2. çoğul	yalın	vatanınız	vatanlarınız
	belirtme	vatanınızı	vatanlarınızı
	yönelme	vatanınıza	vatanlarınıza
	bulunma	vatanınızda	vatanlarınızda
	ayrılma	vatanınızdan	vatanlarınızdan
	tamlayan	vatanınızın	vatanlarınızın
3. çoğul	yalın	vatanı vatanları
	belirtme	vatanını vatanlarını
	yönelme	vatanına vatanlarına
	bulunma	vatanında vatanlarında
	ayrılma	vatanından vatanlarından
	tamlayan	vatanının vatanlarının

Alt kavramlar

• ana vatan, yavru vatan

Türetilmiş kavramlar

• vatanca, vatancı, vatancık, vatandaş, vatanken, vatanla, vatanlı, vatansa, vatansever, vatansız

Çekimleme

vatan

• Almanca: Heimat (de) d
• Arapça: وَطَن‎ (ar) e (vaṭan)
• İngilizce: homeland (en)
• İsveççe: hemland (sv) g
• Osmanlı Türkçesi: وطن‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "vatan"

Ek okumalar

• Vikipedi'de vatan

Gagavuzca

Köken

Arapça وَطَن‎ (vaṭan)

Söyleniş

• Heceleme: va‧tan

Ad

vatan

1. vatan, yurt

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

Ad

vatan

1. yurt

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.