muhtaç

Türkçe

Köken

Arapça

Ön ad

muhtaç

1. bir şeye gereksinim duyan

   Bunu işitmeye ne kadar muhtaçmış! - A. Ağaoğlu

2. yoksul, fakir

   Muhtaç hemşehrilerin bir kısmı etrafımda dolaşmaya, bana kur yapmaya başladılar. - R. N. Güntekin

3. bakmaya mecbur olduğu aile bireylerini veya kendisini geçindirmeye yetecek geliri, mali, kazancı bulunmayan

Deyimler

nanpareye muhtaç olmak

Çeviriler

• Azerice: möhtac (az)
• Fince: [Girdi?]tpos
• İngilizce: [Girdi?]tpos
• İspanyolca: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Türkmence: määtääç (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "muhtaç"

Osmanlı Türkçesi

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Osmanlı Türkçesi alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

[1] ihtiyacı olan, Akşam evinde yiyeceğini bulamayacak derecede fakir olan, Bir şey kendine lâzım olan kimse. Bir eksiğini tamamlamak isteyen, fukara.

Köken

[1] Arapça

Eş anlamlılar

[1]

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "muhtaç"