muhtaç
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
Osmanlı Türkçesi محتاچ sözcüğünden devralındı
Ön ad[düzenle]
muhtaç
- bir şeye gereksinim duyan
- Bunu işitmeye ne kadar muhtaçmış! - A. Ağaoğlu
- yoksul, fakir
- Muhtaç hemşehrilerin bir kısmı etrafımda dolaşmaya, bana kur yapmaya başladılar. - R. N. Güntekin
- bakmaya mecbur olduğu aile bireylerini veya kendisini geçindirmeye yetecek geliri, mali, kazancı bulunmayan
Deyimler[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "muhtaç"