İçeriğe atla

yıldız

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Yıldız

Türkçe

[düzenle]

yıldız (belirtme hâli yıldızı, çoğulu yıldızlar)

Yıldız (1)
Yıldız (2)

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi یلدز, Ana Türkçe *yulduŕ.

Söyleniş

[düzenle]
  1. bir noktadan çevreye beş veya daha fazla çıkıntısı olan çok köşeli şekil
    • Türk bayrağındaki yıldız beş ışınlıdır.
  2. (astronomi) çekirdeğinde füzyon sonucunda açığa çıkan enerjiyi uzaya ışınıyan gök cisimlerinden her biri
    • Baktık geceden fecre kadar ellerde. Yıldızlara yükselen kadehler gördük. Y. K. Beyatlı
  3. (denizcilik) 360°'lik yön, kuzey
  4. (mecaz) baht, şans, talih
    • Cebirde, geometride, fizikte sınıfımızın yıldızı idim. Y. Z. Ortaç
  5. (meteoroloji) kuzey yönünden esen rüzgâr
  6. (sanat) ünlü veya önemli oyuncu veya şarkıcı, sinema, tiyatro veya müzikhol sanatçısı
    • Bir keresinde de bir yerli opera yıldızımız gelmişti. H. Taner
  7. (edebiyat) Osmanlı edebiyatında bir şiir formu
    • Osman Cemal KAYGILI, 2007 İstanbul'da Semai Kahveleri ve Meydan Şairleri, sayfa 43 , Merkez Kitapçılık
      "'Yıldız'a gelince o, müstezada çok benzeyen bir şeydi. Lakin bunların söyleniş ve çalış tarzları güçtü.."

Çekimleme

[düzenle]

Eş anlamlılar

[düzenle]

Alt kavramlar

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

isimler

Çeviriler

[düzenle]

Ek okumalar

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

yıldız (karşılaştırma daha yıldız, üstünlük en yıldız)

  1. yıldız şeklinde olan

Çeviriler

[düzenle]

Ayrıca bakınız

[düzenle]
Rüzgârlar [değiştir]
yıldız | kıble | gündoğusu | günbatısı | poyraz | karayel | keşişleme | lodos

Kaynakça

[düzenle]

Gagavuzca

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Ana Türkçe *yulduŕ.

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: yıl‧dız

yıldız

  1. (astronomi) yıldız

Kaynakça

[düzenle]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarcası

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: yıl‧dız

yıldız

  1. (astronomi) yıldız