kuzey

Türkçe

Köken

Türkçe Türk Dil Kurumu tarafından Eski Türkçe soğuk ve karanlık yer ve gölge anlamına gelen kuz kelimesinden türetilerek Türkçeye kazandırılmıştır.

Ad

çalışma var, birazdan görüntülenecek

1. (yönler) sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön, dört ana yönden biri, güney karşıtı
2. bulunduğu noktaya göre kuzeyde kalan yer

   "Zonguldak Ankara'nın kuzeyindedir."- .

3. (denizcilik) Yıldız

Çekimleme

kuzey adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	kuzey	kuzeyler
belirtme	kuzeyi	kuzeyleri
yönelme	kuzeye	kuzeylere
bulunma	kuzeyde	kuzeylerde
ayrılma	kuzeyden	kuzeylerden
tamlayan	kuzeyin	kuzeylerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	kuzeyim	kuzeylerim
2. tekil (senin)	kuzeyin	kuzeylerin
3. tekil (onun)	kuzeyi	kuzeyleri
1. çoğul (bizim)	kuzeyimiz	kuzeylerimiz
2. çoğul (sizin)	kuzeyiniz	kuzeyleriniz
3. çoğul (onların)	kuzeyi kuzeyleri

Eş anlamlılar

• şimal

Çeviriler

yön

• Almanca: Norden (de), Nord (de), Polarstern (de)
• Azerice: şimal (az)
• Çekçe: sever (cs)
• Estonca: põhi (et)
• Fince: pohjoinen (fi), Pohjantähti (fi)
• Fransızca: nord (fr)
• İngilizce: north (en)
• İspanyolca: norte (es)
• İsveççe: nord (sv), norr (sv)
• İtalyanca: nord (it)
• Karaçay Balkarca: dohtun (krc)
• Kürtçe: bakur (ku)
• Macarca: észak (hu)
• Portekizce: norte (pt)
• Ruanda dili: amajyaruguru (rw)
• Rumence: nord (ru) (nord)
• Slovakça: sever (sk)
• Tatarca: şimal (tt), tönyaq (tt)
• Türkmence: demirğazyk (tk)
• Vietnamca: bắc (vi)
• Yunanca
  • Modern Yunanca: βορράς (el) (vorrás)

Ayrıca bakınız

Yönler [değiştir]
Kuzey Kuzeydoğu Doğu Güneydoğu Güney Güneybatı Batı Kuzeybatı

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kuzey"