kıble

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

kıble (belirtme hâli kıbleyi, çoğulu kıbleler)

1. (din) ibadet için yönelinen yer, Kâbe'nin bulunduğu yön
2. (meteoroloji) Güney yönünden esen rüzgâr

Çekimleme

kıble adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	kıble	kıbleler
belirtme	kıbleyi	kıbleleri
yönelme	kıbleye	kıblelere
bulunma	kıblede	kıblelerde
ayrılma	kıbleden	kıblelerden
tamlayan	kıblenin	kıblelerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	kıblem	kıblelerim
2. tekil (senin)	kıblen	kıblelerin
3. tekil (onun)	kıblesi	kıbleleri
1. çoğul (bizim)	kıblemiz	kıblelerimiz
2. çoğul (sizin)	kıbleniz	kıbleleriniz
3. çoğul (onların)	kıblesi kıbleleri

Çeviriler

ibadet için yönelinen yer

• Azerice: qiblə (az)
• Tatarca: qíbla (tt)