usta

Ayrıca bakınız: ústa

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [us̪ˈt̪ɑ], [us̪t̪ɑˈɫ̪ɑɾ̞̊]
• Heceleme: us‧ta

Köken

Eski Türkçe us+ta 'us'sözcüğü akılı anlamın kullanılır ve 'ta'sözcüğü ise sahiplik anlamında kullanılır.

Ad

usta (belirtme hâli ustayı, çoğulu ustalar)

1. (unvanlar) bir zanaatı gereği gibi öğrenmiş olan ve kendi başına yapabilen kimse

   Nöbetçi, ustanın anasına ters ters baktı. - N. Hikmet

2. zanaat öğreticisi
3. zanaatçılar için unvan

   Üzeyir usta yoldan geçmeyeceğimizi söyledi. - R. H. Karay

4. (tarih) Osmanlı Devleti'nde saraydaki cariye ve hizmetlilerin kıdemlisi
5. akıl veren veya öğreten kimse

   Kız sana bir hâl olmuş, kim senin ustan? - R. H. Karay

Çekimleme

usta adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		usta	ustalar
belirtme		ustayı	ustaları
yönelme		ustaya	ustalara
bulunma		ustada	ustalarda
ayrılma		ustadan	ustalardan
tamlayan		ustanın	ustaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	ustam	ustalarım
	belirtme	ustamı	ustalarımı
	yönelme	ustama	ustalarıma
	bulunma	ustamda	ustalarımda
	ayrılma	ustamdan	ustalarımdan
	tamlayan	ustamın	ustalarımın
2. tekil	yalın	ustan	ustaların
	belirtme	ustanı	ustalarını
	yönelme	ustana	ustalarına
	bulunma	ustanda	ustalarında
	ayrılma	ustandan	ustalarından
	tamlayan	ustanın	ustalarının
3. tekil	yalın	ustası	ustaları
	belirtme	ustasını	ustalarını
	yönelme	ustasına	ustalarına
	bulunma	ustasında	ustalarında
	ayrılma	ustasından	ustalarından
	tamlayan	ustasının	ustalarının
1. çoğul	yalın	ustamız	ustalarımız
	belirtme	ustamızı	ustalarımızı
	yönelme	ustamıza	ustalarımıza
	bulunma	ustamızda	ustalarımızda
	ayrılma	ustamızdan	ustalarımızdan
	tamlayan	ustamızın	ustalarımızın
2. çoğul	yalın	ustanız	ustalarınız
	belirtme	ustanızı	ustalarınızı
	yönelme	ustanıza	ustalarınıza
	bulunma	ustanızda	ustalarınızda
	ayrılma	ustanızdan	ustalarınızdan
	tamlayan	ustanızın	ustalarınızın
3. çoğul	yalın	ustası	ustaları
	belirtme	ustasını	ustalarını
	yönelme	ustasına	ustalarına
	bulunma	ustasında	ustalarında
	ayrılma	ustasından	ustalarından
	tamlayan	ustasının	ustalarının

Üst kavramlar

• çalışan

Yan kavramlar

• çırak, kalfa

Türetilmiş kavramlar

• ustaca, ustacı, ustacık, ustalı, ustalık, ustasız, ustayken, ustayla, ustaysa

Atasözleri

• Analık usta, yumağı ufak yapar; çocuklar usta, ekmeği çifte kapar
• Bakmakla usta olunsa kasap olurdu

Çeviriler

meslek

• Almanca: Meister (de) e, Meisterin (de) d
• Arapça: أسطة‎ (ar) d [ʔustˤa]
• Fince: mestari (fi)
• Fransızca: maître (fr)
• Gagavuzca: usta (gag)
• İngilizce: adept (en), expert (en), master (en), skilled (en)
• İsveççe: mästare (sv)
• Karaçay Balkarca: çemer (krc)
• Norveççe: bas (no) e, mester (no) e
• Tatarca: osta (tt)
• Türkmence: halyypa (tk), ussa (tk)

Ön ad

usta (karşılaştırma daha usta, üstünlük en usta)

1. eli uz, işinin eri, becerikli, mahir

   Bunların hepsi de çok güzel sesli ve oyunun en ustaları arasından seçildi. - T. Buğra

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "usta" maddesi

Azerice

Ad

usta

1. erbap

Gagavuzca

Köken

Türkçe

Ad

usta

1. usta

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Lehçe

Ad

usta

1. (anatomi) ağız

Sırp-Hırvatça

Ad

usta

1. (anatomi) (Sırp, Hırvat ağzı) ağız

Slovence

Ad

usta

1. (anatomi) ağız