çırak

Ayrıca bakınız: stajyer

Türkçe

Söyleniş

IPA: t͡ʃɯˈɾac, çoğulu IPA: t͡ʃɯɾacˈlaɾ

Heceleme

Heceleme: çı·rak

Köken

Farsça

Ad

çırak (belirtme hâli çırağı, çoğulu çıraklar) -ğı

1. (unvanlar) zanaat öğrenmek için bir ustanın yanında çalışan kimse
2. dükkânda ayak işlerine bakan kimse

   Ekseriya bahçıvan, uşak, bakkal çırağı ile karşılaşırdım. - R. H. Karay

3. daire, saray gibi büyük yerlerde yıllarca hizmet ettikten sonra geçimi sağlanarak başka yerde yaşamasına izin verilen kimse

Çeviriler

• Almanca: Lehrling (de) e
• Arapça: مبتدئ‏‎ (ar) e [mubtadi]
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Eski Türkçe: buşgut (tr)
• Estonca: [Girdi?]tpos
• Fince: oppipoika (fi)
• Fransızca: [Girdi?]tpos
• Hollandaca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: apprentice (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: lärjunge (sv), lärling (sv),

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Lehçe: uczeń (pl)
• Norveççe: læregutt (no), lærling (no)
• Özbekçe: shogird (uz)
• Rusça: ученик (ru) e (uçenik), [Girdi?]tpos
• Tatarca: öyränçek (tt)

Türetilmiş kavramlar

• çırakça, çırakçı, çırakçık, çırakla, çıraklı, çıraksa, çıraksız

Atasözleri

• Kabiliyetli çırak ustayı geçer. Bunun ustası falancadır.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "çırak"

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe chyragh

Ad

çırak

1. işçi

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki