cariye

Türkçe

Söyleniş

IPA: d͡ʒa:ɾiˈje, çoğulu IPA: d͡ʒa:ɾijeˈleɾ

Heceleme

Heceleme: ca·ri·ye

Köken

Arapça جارية‏ (d͡ʒa:riya(tun))

Ad

cariye (belirtme hâli cariyeyi, çoğulu cariyeler)

1. (toplum bilimi) Yabancı ülkeden kaçırılıp köle yapılan, alınıp satılabilen, her konuda efendisinin isteklerine bağlı bulunması gereken genç kadın, halayık

Çeviriler

• Almanca: Konkubine (de) d
• Eski Türkçe: kırkın (tr), kız kırkın (tr), küriğ (tr)
• Fince: jalkavaimo (fi)
• İngilizce: bondmaid (en), concubine (en), doxy (en), female slave (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: frilla (sv)

• Karaçay Balkarca: karavaş (krc)
• Kürtçe: cariye (ku), cêrî (ku)
• Tatarca: känezäk (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "cariye"

Osmanlı Türkçesi

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Osmanlı Türkçesi alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

[1] halayık, odalık

[2] para ile satın alınan kadın köle, hizmetçi

Yazılışlar

جاریه‏

Köken

Arapça جارية‏ (d͡ʒa:riya(tun))