yurt

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

yurt (belirtme hâli yurdu, çoğulu yurtlar)

  1. bakıma ve barınmaya muhtaç bir grup insanın oturduğu, yetiştirildiği veya bakıldığı kurum
    Güçsüzler yurdu.
  2. bir şeyin ilk veya çok yetiştirildiği yer
  3. diyar
    Bu köy pehlivanlar yurdudur.
  4. sahip olunan arazi, emlâk
  5. (coğrafya) memleket
    Gerideki yurdunu on beş günden fazla boş bırakmak istemez. — F. R. Atay
  6. (eğitim, iskân) öğrencilerin kaldığı, barındığı yer
    Öğrencilerin bir bölümü, ilk yılı yurtta geçirse bile ikinci yıldan başlayarak eve çıkmayı yeğler. — A. Cemâl
  7. (iskân) göçebe Türklerin oturduğu çadır
    Orta Asya'da Türk ve Moğol göçebelerinin ev olarak kullandığı çadır.
  8. (iskân) yörüklerin yazın veya kışın oturdukları yer
  9. (sosyoloji) bir halkın üzerinde yaşadığı, kültürünü oluşturduğu toprak parçası
    Türk yurduna Türkiye denir.

Açıklamalar[değiştir]

  • Türk mimarisinde kubbe formunun geliştirilmesinde yurdun büyük etkisi olmuştur.

Eş anlamlılar[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Kelime birliktelikleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]

Çağatayca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Lua hatası 9 satırında Modül:köken/şablonlar: The parameter "2" is not used by this template..

[değiştir]

  1. memalik, mesken
  2. vatan, vilayet

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe

Söyleniş[değiştir]

  • Lua hatası 9 satırında Modül:köken/şablonlar: The parameter "2" is not used by this template..

[değiştir]

yurt

  1. yurt

Kaynakça[değiştir]

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki