Gün
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi كون, Eski Türkçe kün (kün).
Söyleniş
[değiştir]Özel ad
[değiştir]Gün (belirtme hâli Gün'ü), çoğulu Günler
- Hem erkek ismi, hem de kız ismi.
Çekimleme
[değiştir]Gün adının çekimi
| tekil | çoğul | ||
|---|---|---|---|
| yalın | Gün | — | |
| belirtme | Gün'ü | — | |
| yönelme | Gün'e | — | |
| bulunma | Gün'de | — | |
| ayrılma | Gün'den | — | |
| tamlayan | Gün'ün | — | |
| iyelik | |||
| tekil | çoğul | ||
| 1. tekil | yalın | Gün'üm | — |
| belirtme | Gün'ümü | — | |
| yönelme | Gün'üme | — | |
| bulunma | Gün'ümde | — | |
| ayrılma | Gün'ümden | — | |
| tamlayan | Gün'ümün | — | |
| 2. tekil | yalın | Gün'ün | — |
| belirtme | Gün'ünü | — | |
| yönelme | Gün'üne | — | |
| bulunma | Gün'ünde | — | |
| ayrılma | Gün'ünden | — | |
| tamlayan | Gün'ünün | — | |
| 3. tekil | yalın | Gün'ü | — |
| belirtme | Gün'ünü | — | |
| yönelme | Gün'üne | — | |
| bulunma | Gün'ünde | — | |
| ayrılma | Gün'ünden | — | |
| tamlayan | Gün'ünün | — | |
| 1. çoğul | yalın | Gün'ümüz | — |
| belirtme | Gün'ümüzü | — | |
| yönelme | Gün'ümüze | — | |
| bulunma | Gün'ümüzde | — | |
| ayrılma | Gün'ümüzden | — | |
| tamlayan | Gün'ümüzün | — | |
| 2. çoğul | yalın | Gün'ünüz | — |
| belirtme | Gün'ünüzü | — | |
| yönelme | Gün'ünüze | — | |
| bulunma | Gün'ünüzde | — | |
| ayrılma | Gün'ünüzden | — | |
| tamlayan | Gün'ünüzün | — | |
| 3. çoğul | yalın | Gün'ü | — |
| belirtme | Gün'ünü | — | |
| yönelme | Gün'üne | — | |
| bulunma | Gün'ünde | — | |
| ayrılma | Gün'ünden | — | |
| tamlayan | Gün'ünün | — | |
Türetilmiş kavramlar
[değiştir]Kaynakça
[değiştir]- Yurtsever, Erk (1997). Türkçe Adlar Derlemesi. İstanbul: Türk Dünyası Araştırma Vakfı. ISBN 975-498-112-4.