كون
Osmanlı Türkçesi
[düzenle]Köken
[düzenle]- Eski Türkçe kün (kün).
Söyleniş
[düzenle]Ad
[düzenle]كون (gün)
- (zaman) gün
Çekimleme
[düzenle]كون (gün) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | كون gün |
كونلر günler |
| belirtme | كونی günü |
كونلری günleri |
| yönelme | كونه güne |
كونلره günlere |
| bulunma | كونده günde |
كونلرده günlerde |
| ayrılma | كوندن günden |
كونلردن günlerden |
| tamlayan | كونڭ günün |
كونلرڭ günlerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | كونم günüm |
كونلرم günlerim |
| 2. tekil (senin) | كونڭ günün |
كونلرڭ günlerin |
| 3. tekil (onun) | كونی günü |
كونلری günleri |
| 1. çoğul (bizim) | كونمز günümüz |
كونلرمز günlerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | كونڭز gününüz |
كونلرڭز günleriniz |
| 3. çoğul (onların) | كونی günü كونلری günleri | |