günü

Türkçe

Ad

günü (belirtme hâli günüyü, çoğulu günüler) günü -sü

[1] (halk ağzı) haset

[2] (halk ağzı) zamanından önce doğan yavru

[3] gün adının belirtme hâli, üçüncü tekil şahıs belirtme hâli.

Söyleniş

IPA: gyˈny

Heceleme

Heceleme: gü·nü

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "günü"

Atasözleri

Arife günü aşa ne, bayram günü tıraşa ne?

Arife günü yalan söyleyenin bayram günü yüzü kara çıkar

Eski diye atma kürkünü; gerek olur bürünürsün bir günü

Fukaranın düşkünü, beyaz giyer kış günü

İmece günü bulutlu, görmeyene ne mutlu

Zenginin azğını, kürk giyer yaz günü