otomobil

Türkçe

Ad

otomobil (belirtme hâli otomobili, çoğulu otomobiller)

Spor otomobili

1. (kara ulaşımı, taşıtlar) Kendiliğinden hareket edebilen (öz itmeli) taşıt

Köken

Fransızca automobile (fr)

Deyimler

askerî otomobil, binek otomobil, yarış otomobili

Söyleniş

IPA: otomoˈbiɫ, çoğulu IPA: otomobiɫˈɫeɾ

Heceleme

Heceleme: o·to·mo·bil

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "otomobil"

Türk lehçeleri

• Azerice: avtomobil (az)
• Kazakça: машейна (kk) (maşeyna)
• Kırgızca: машина (ky) (maşina)
• Özbekçe: автомобил (uz) (avtomobil)

• Tatarca: awtoarba (tt)
• Türkmence: awtomobil (tk)
• Uygurca: ماشىنا‏‎ (ug) (mashina)

Çeviriler

• Afarca: baabur (aa)
• Almanca: Automobil (de) n
• Arapça: سَيَّارَةٌ‏‎ (ar) d (seyyara(tun))
• Danca: bil (da)
• Fince: auto (fi)
• Fransızca: automobile (fi) d, voiture (fi) d

• İngilizce: automobile (en), car (en)
• İsveççe: bil (sv) g
• Latince: autocinetum (la)
• Norveççe: bil (no) e
• Modern Yunanca: αυτοκίνητο (el) n (aftokínito)

Türetilmiş kavramlar

otomobille, otomobilli, otomobilse, otomobilsiz

Kısaltmalar

oto

Üst kavramlar

araba, taşıt, vasıta