あ

Japonca

Köken 1

Heian dönemindeki man'yōgana yazılışlı 安 sözcüğünün sōsho biçiminden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [a̠]

• Ses

  (file)

Hece

Hitsujin
あ hecesi 3 fırça darbesiyle yazılır.

あ (rōmaji a)

1. A, a

Ayrıca bakınız

• あ (a), い (i), う (u), え (e), お (o), か (ka), き (ki), く (ku), け (ke), こ (ko), さ (sa), し (shi), す (su), せ (se), そ (so), た (ta), ち (chi), つ (tsu), て (te), と (to), な (na), に (ni), ぬ (nu), ね (ne), の (no), は (ha), ひ (hi), ふ (fu), へ (he), ほ (ho), ま (ma), み (mi), む (mu), め (me), も (mo), や (ya), ゆ (yu), よ (yo), ら (ra), り (ri), る (ru), れ (re), ろ (ro), わ (wa), ゐ (wi), ゑ (we), を (wo), ん (n)

Köken 2

Dünyanın dört bir yanından çeşitli kültürlerdeki insanların ünlem niteliğinde yaptıkları ses.

Söyleniş

• (Tokyo) あ​ [áꜜ] (Atamadaka – [1])
• IPA^(anahtar): [a̠]

Ünlem

あ veya ア (a veya ?)

1. (şaşırma ifadesi): Ah! Oh!
2. birinin dikkatini çekmek için kullanılır
3. birinin telefonunu açarken kullanılan söz

Köken 3

あ söylenişi ve anlamları için – aşağıdaki maddelere bakınız.

【亜】S [ön ek] (kimya) daha düşük bir oksidasyon sayısını temsil eder: -roz, -röz [son ek] sonraki sıra, ikinci gelme, alt- [son ek] 堊 (a): beyaz yeryüzü [özel ad] Bir kız adı. 【阿】J [ad] Sanskrit alfabesinin ilk harfi, अ (a). [ön ek] pohpohlamak [ön ek] çıkıntı (çatı); saçak [ön ek] Benzerliği bildiren bir ön ek. [ön ek] Bir fonetik unsur, özellikle Sanskritçedeki sözcüklerde kullanılır. [ön ek] 阿弗利加 (Afurika) kavramının kısaltması (Afrika) [ön ek] 阿波国 (Awa no kuni) kavramının kısaltması (Awa Vilayeti) 【唖】H [ad] sessizlik; suskunluk [son ek] sessiz, suskun 【蛙】H [son ek] kurbağa (hayvan) 【痾】H [son ek] hastalık

(Bu sözcük, あ, yukarıdaki Çin-Japon karakterli sözcüklerin farklı yazılışıdır. Sadece Japonca sözcüklerde kullanılanlar değil, あ okunuşlu tüm kanjilerin listesi için, bakınız Kategori:Japonca あ okunuşlu kanjiler.)

Köken 4

Farklı yazılışlar	吾 我

Eski Japonca bilinmeyen bir sözcüğünden devralındı. あれ (are) sözcüğünün kısa versiyonu.

Heian döneminde kullanımı kalktı, ve わ (wa) sözcüğü ile değişti.

Adıl

あ (a)

1. (kişi adılı): birinci şahıs kişi adılı: ben, bana

Köken 5

Farklı yazılış	彼

/ka/ → /a/

か (ka) okunuşundan gelir. Bu da Heian döneminden gelmektedir.

Özel ad

あ (a)

1. o, orada

Türetilmiş kavramlar

• 彼(あ)の (ano, “o [tek] (belirtici olarak)”)
• 彼(あれ) (are, “o [tek] (ad olarak)”)

Köken 6

Farklı yazılış	足

Ad

あ (a)

1. ayak

Köken 7

Farklı yazılışlar	畔 畦

Ad

あ (a)

1. pirinç arazileri arasındaki bayır; korular arasındaki bayır

Köken 8

Farklı yazılışlar	有 在

あん (an) sözcüğünün farklı yazılışı, 音便 (“onbin”) sözcüğü, o da あり (ari) veya ある (aru) sözcüklerinden, yazımsal olarak da ん (n) sözcüğünden gelir.

Eylem

あ

1. (') olmak, var olmak

Kaynakça

• Satake, Akihiro, Hideo Yamada; Rikio Kudō; Masao Ōtani; Yoshiyuki Yamazaki [2002] (ms. 759). Shin Nihon Koten Bungaku Taikei 3: Man’yōshū 3 (Japonca). Tōkyō: Iwanami Shoten..
• Yamagishi, Tokuhei [c. 1001-1014] (1958). Koten Bungaku Taikei 14: Genji Monogatari 1 (Japonca). Tōkyō: Iwanami Shoten.