şu

Ayrıca bakınız: SU, Şu, s. u., su, sú, sû, sŭ, sū, 数

Türkçe

Haftanın sözcüğü – 2006, 13. hafta

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [ˈʃʊ]
• Heceleme: şu

Adıl

şu

1. (belgisiz adıllar) biraz uzakta olan bir varlığı veya biraz önce anılan bir şeyi işaret yolu ile belirtmek için kullanılan söz

   eş anlamlısı: şurası

   zıt anlamlısı: bu

   Bunu değil, şunu isterim.

Kelime birliktelikleri

• şu şu

Çeviriler

şu

• Almanca: dieser (de), diese (de), dieses (de)
• Çekçe: tamten (cs)
• Fince: tuo (fi)
• Fransızca: cela (fr)
• İngilizce: that (en)
• İspanyolca: aquel (es) e, aquella (es) d, ese (es) e, esa (es) d
• İsveççe: den där (sv), det där (sv)
• İtalyanca: quello (it) e, quella (it) d
• Lehçe: ów (pl), tamten (pl)
• Macarca: az (hu)
• Sırp-Hırvatça:

  Latin: ta (sh)

• Tatarca: şul (tt), şuşı (tt), tege (tt)

Türkçe işaret adılları [değiştir]
	yakın	uzak
Tekil	bu	o şu
Çoğul	bunlar	onlar şunlar

Ön ad

şu (karşılaştırma daha şu, üstünlük en şu)

1. bu kelimesine göre yerde, zamanda veya söz zincirinde biraz uzak olanı niteleyen söz

   Bu parayı da şu adrese gönderiver. — A. Kutlu

Çeviriler

şu

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "şu" maddesi

Azerice

Söyleniş

• Heceleme: şu

Adıl

şu

1. (işaret adılı): şu

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

İlgeç

1. emir ve nehiyde sona gelerek pekitme bildiren "çu" yerine kullanılan bir kelime

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe sub‎ (sub)

Söyleniş

• Heceleme: şu

Adıl

şu

1. (işaret adılı): şu

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Lazca

Söyleniş

• Heceleme: şu

Ön ad

şu

1. ıslak