şiir

Türkçe

Ad

şiir (belirtme hâli şiiri, çoğulu şiirler)

1. (şiir sanatı) zengin sembollerle, ritimli sözlerle, seslerin uyumlu kullanımıyla ortaya çıkan, hece ve durak bakımından denk ve kendi başına bir bütün olan edebî anlatım biçimi, manzume, nazım, koşuk
2. düş gücüne, hayale, imgeye, gönle seslenen, anı, duygu, coşku uyandıran, etkileyen şey

   Burada herkes kendi gönlünden olduğu kadar bu tabiatın içinden gelen bir şiiri dinler. - A. Ş. Hisar

Heceleme

Heceleme: şi·ir

Köken

Arapça شِعْرٌ‏ (ʃiʕr(un))

Deyimler

düzyazı şiir, halk şiiri, içsel şiir, kırsal şiir, lirik şiir, mensur şiir, serbest şiir, şiir defteri, şiir dili, şiir dinletisi, şiir düzmek, şiir gibi, şiir kitabı, şiir sanatı, şiir söyleşmesi şiir türü

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "şiir"
• Vikipedi'de şiir

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "şiir"

Türk lehçeleri

• Azerice: şer (az), nəzm (az)
• Eski Türkçe: koşug (tr)

• Tatarca: poeziä (tt), şiğer (tt)
• Türkmence: goşğy (tk), poeziýa (tk)
• Uygurca: شېئىر‏‎ (ug) (shë'ir)

Çeviriler

• Almanca: Gedicht (de) n
• Arapça: شعر‏‎ (ar) e [شِعْرٌ|tr=ʃiʕr]
• Farsça: شعر‏‎ (fa)
• Fince: runo (fi)
• Fransızca: poème (fr)
• İdo: poemo (io)
• İngilizce: poem (en), poetry (en)
• İsveççe: dikt (sv)

• Korece: 시 (ko) (si)
• Kürtçe: şiîr (ku)
• Norveççe: dikt (no) n
• Rusça: стихотворение (ru) (stixotvorenije)

Türetilmiş kavramlar

şiirce, şiircik, şiirken, şiirle, şiirli, şiirse, şiirsi, şiirsiz

Türkmence

Ad

şiir

[1] (kedigiller) aslan

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.