uyumlu
Türkçe
[düzenle]Ön ad
[düzenle]uyumlu (karşılaştırma daha uyumlu, üstünlük en uyumlu)
- uyumu olan, ahenkli, mevzun, imtizaçlı, uyarlı
- Kadından anladığı uyumlu arkadaşlık, çıtkırıldım olmamak, güzel, alımlı olmaktı. - N. Cumalı
Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "uyumlu" maddesi
Çeviriler
[düzenle]çeviriler
|