öldürmek

Ayrıca bakınız: oldurmak, üldürmek

Türkçe

Köken

Eski Türkçe öl + -dür + -mek

Eylem

öldürmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi öldürür) -ür

1. (fizyoloji, kriminoloji) bir canlının hayatına son vermek

   Beni öldürmek için birisi fazla bile. - F. N. Çamlıbel

   Ancak onun elinden çıkar böyle haile - F. N. Çamlıbel

2. bitkinin solarak kurumasına sebep olmak

   Susuzluktan çiçekleri öldürdü.

3. çok üzmek

   Ölüm bir eve girince sağ kalanları da biraz öldürüyor. - P. Safa

4. aşırı yormak
5. boşuna geçmek

   Bütün bir günü öldürdük.

6. ölmesine yol açmak

   Bu adamı içki öldürdü.

7. sağlığını bozmak, rahatsızlık vermek

   Bu hava bizi öldürüyor.

8. (mecaz) yok olmasına, ortadan kalkmasına, azalmasına yol açmak

   Savaş birtakım sanayi kollarını öldürdü.

9. (mecaz) etkisini ve gücünü azaltmak

   Sırf kendi için okuyan, gezen, eğlenen bir aydın, kendini yaşarken öldürmüyor mu? - H. Taner

10. (mecaz) bazı şeylerin diriliğini, tazeliğini veya sertliğini gidermek

    Soğanı tuzla ezip öldürmek.

Deyimler

vakit öldürmek, vur deyince öldürmek

Türetilmiş kavramlar

• öldürtmek, öldürtebilmek, öldürtebilebilmek

Çeviriler

• Almanca: töten (de)
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Azerice: öldürmək (az)
• Beyaz Rusça: забіваць (be) (zabivacʹ)
• Eski Türkçe: budutmak (tr)
• Estonca: mõrvama (et), tapma (et)
• Fince: murhata (fi), surmata (fi), tappaa (fi)
• Fransızca: tuer (fr)
• İngilizce: kill (en), slay (en)
• İspanyolca: matar (es)
• İsveççe: döda (sv)
• İtalyanca: uccidere (it)
• Karaçay Balkarca: öltür (krc)

• Kırım Tatarca: öttürmek (crh), tındırmaq (crh)
• Kürtçe: kuştin (ku), mirandin (ku)
• Latince: leto (la)
• Rusça: убивать (ru) (ubivatʹ)
• Türkmence: öldürmek (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "öldürmek"

Türkmence

Eylem

öldürmek

1. öldürmek

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.