kip

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): ˈkip, çoğulu IPA^(anahtar): kipˈleɾ

Heceleme: kip

Ad

kip -pi

1. (dil bilimi) fiillerde belirli bir zamanla birlikte konuşanın, dinleyenin ve hakkında konuşulanın, teklik veya çokluk olarak belirtilmiş biçimi, sıyga
2. (felsefe) değişebilen, geçici nitelik
3. örnek, kalıp
4. (fizik, kimya) birbirine karışmadan incelenebilen titreşim ya da devinim biçimlerinden her biri

Deyimler

bildirme kipi, dilek kipi, emir kipi, gelecek zaman kipi, gereklik kipi, haber kipi, şart kipi, istek kipi, isteme kipleri, kip gelmek

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Aussageweise (de) d, Modus (de) e
• Çekçe: způsob (cs)
• Felemenkçe: wijs (nl)
• Fince: tapaluokka (fi), modus (fi)
• Fransızca: mode (fr) e
• Hintçe: क्रिया का भेद (hi) (kriyā kā bhed)
• İngilizce: mode (en), mood (en)
• İspanyolca: modo (es) e
• İsveççe: modus (sv)
• İtalyanca: modo (it) e
• İzlandaca: háttur (is) e
• Kürtçe: rawe (ku)
• Latince: modus (la)
• Rusça: наклонение (ru) n (nakloneniye) [naklonénie]
• Sırp-Hırvatça: način (sh) e, начин (sh) e, модус (sh) e način (sh) e, modus (sh) e

Türetilmiş kavramlar

• kipçe, kipçi, kiple, kipli, kipse, kipsiz

Ön ad

kip

1. uygun, tıpatıp gelen
2. sağlam, dayanıklı

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ˈkip
• Heceleme: kip

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: modal (de)
• Felemenkçe: modaal (nl)
• Fince: modaalinen (fi), modaali- (fi)
• İngilizce: modal (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kip" maddesi

Azerice

Belirteç

kip

1. birbirine yakın, sık
2. sağlam, sıkı, berk

Kaynakça

• Azerdict

Çağatayca

Ad

1. gayet, merbut

Felemenkçe

Ad

kip

1. (sülüngiller, tavuksular) tavuk