boyun

Türkçe

Ad

boyun (belirtme hâli boyunu, çoğulu boyunlar) -nu

boyun hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

[1] Boyun

1. (anatomi) gövdenin başla omuz arasında kalan bölgesi

   Ellerini bu defa boynuna sıkıştırdığı beyaz peçeteye sildi. - A. İlhan

2. testi, şişe, güğüm gibi kaplarda dar olan üst kısım
3. (coğrafya) dağ sırtlarında geçmeye elverişli alçak yer

Deyimler

boyun borcu

Çeviriler

gövdenin başla omuz arasında kalan bölgesi

• Almanca: Hals (de) e
• Altayca: мойын (alt) (moyïn)
• Azerice: boyun (az)
• Başkurtça: муйын (ba) (muyın)
• Bulgarca: шия (bg) (šija)
• Çekçe: krk (cs)
• Çince:

  Mandarin: 頸 (zh), 颈 (zh) (jǐng), 頸項 (zh), 颈项 (zh) (jǐngxiàng), 脖子 (zh) (bózi)

• Çuvaşça: мăй (cv) (măy)
• Eski Türkçe: boyın (tr)
• Estonca: kael (et)
• Fince: kaula (fi)
• Fransızca: cou (fr) e
• Hakasça: мойын (kjh) (moyın)
• İngilizce: neck (en)
• İspanyolca: cuello (es) e
• İsveççe: hals (sv)
• İtalyanca: collo (it) e
• İzlandaca: háls (is)
• Japonca: 首 (ja), くび (ja) [kubí]
• Karaçay Balkarca: боюн (krc)
• Karakalpakça: moyın (kaa)

• Kazakça: мойын (kk) (moyın)
• Kırım Tatarca: boyun (crh)
• Kırgızca: моюн (ky) (moyun)
• Korece: 목 (ko) (mok)
• Kürtçe: gerden (ku)
• Lao dili: ຄໍ (lo) (khǭ)
• Letonca: kakls (lv)
• Litvanca: kaklas (lt)
• Macarca: nyak (hu)
• Magindanao dili: lig
• Mançuca: ᠮᠣᠩᡤᠣᠨ (mnc) (monggon)
• Maranao dili: lig
• Özbekçe: gardan (uz)
• Rusça: шея (ru) d (şeya)
• Şorca: мойун
• Sulukça: liug
• Tatarca: muyın (tt)
• Türkmence: boýun (tk)
• Tayca: คอ (th) (kɔɔ)
• Tibetçe: མཇིང་པ (bo) (mjing pa)
• Tuvaca: моюн (tyv) (moyun)
• Ukraynaca: шия (uk) (šyja)
• Uygurca: بويۇن‎ (ug) (boyun)
• Yakutça: моой (sah) (mooy)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "boyun"