yük

Türkçe

Ad

yük (belirtme hâli yüğü, çoğulu yükler) yük -kü

[1] araba, hayvan vb.nin taşıdığı şeylerin hepsi

Çölde yük götüren vasıta develer, insan taşıyan vasıta hecinlerdir. - F. R. Atay

[2] bir şeyin ağırlığı

[3] araba, hayvan vb.nin taşıyabildiği miktar

Bir araba yükü odun.

[4] eşya

Bütün yükü bu bavul.

[5] (mecaz) birinin üzerine almak zorunda kaldığı ağır görev

Ben bu yükün altına giremem.

Bu yüke herkes katlanamaz.

[6] (mecaz) tedirginlik veren şey, engel

[7] (fizik) bir cismin yüzeyinde biriken elektrik miktarı

[8] (tarih) yüz bin kuruşluk mal veya tutar

Mademki öyledir, bir yük getirip satan herkes iki akçe versin. -T. Buğra

[9] (halk ağzı) doğacak bebek

[10] (artık kullanılmayan sözcükler) yüklük

Haydi şu yüke giriver!.. - S. F. Abasıyanık

Köken

Türkçe

Atasözleri

Acemi katır kapı önünde yük indirir

Adam adama yük değil, can gövdeye mülk değil

Deveyi yük değil zelber yıkar

Hamala semeri yük olmaz

Koça boynuzu yük değil

Öküze boynuzu yük değil

Öküze boynuzu yük olmaz

Deyimler

öküze boynuzu yük olmaz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "yük"

Türk lehçeleri

• Azerice: yük (az)

• Tatarca: yök (tt)
• Türkmence: ýük (tk)

Çeviriler

• Fince: kuorma (fi), lasti (fi), taakka (fi)
• Fransızca: charge (fr)
• İngilizce: charge (en)

• Kürtçe: bar (ku)
• Zuluca: bar (zu)

Azerice

Ad

yük

[1] bagaj, yük

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

[1] kuş tüyü

[2] kuş yeleği

[3] ok yeleğl

Kumanca

Ad

yük

[1] kefillik

Kaynakça

• Sinanoğlu, Oktay (1978). Fiziksel Kimya Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.