yük

Türkçe

Ad

yük (belirtme hâli yüğü, çoğulu yükler) -kü

1. araba, hayvan vb.nin taşıdığı şeylerin hepsi

   Çölde yük götüren vasıta develer, insan taşıyan vasıta hecinlerdir. - F. R. Atay

2. bir şeyin ağırlığı
3. araba, hayvan vb.nin taşıyabildiği miktar

   Bir araba yükü odun.

4. eşya

   Bütün yükü bu bavul.

5. (mecaz) birinin üzerine almak zorunda kaldığı ağır görev

   Ben bu yükün altına giremem.

   Bu yüke herkes katlanamaz.

6. (mecaz) tedirginlik veren şey, engel
7. (fizik) bir cismin yüzeyinde biriken elektrik miktarı
8. (tarih) yüz bin kuruşluk mal veya tutar

   Mademki öyledir, bir yük getirip satan herkes iki akçe versin. -T. Buğra

9. (halk ağzı) doğacak bebek
10. (artık kullanılmayan sözcükler) yüklük

    Haydi şu yüke giriver!.. - S. F. Abasıyanık

Çeviriler

• Almanca: Bürde (de) d, Last (de) d
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Azerice: yük (az)
• Fince: kuorma (fi), lasti (fi), taakka (fi)
• Fransızca: charge (fr)
• Hollandaca: last (nl) e
• İngilizce: charge (en), load (en), burden (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: bar (ku)
• Macarca: teher (hu)
• Özbekçe: yuk (uz)
• Rusça: груз (ru) e (gruz), тяжесть (ru) d (tyajestʹ)
• Tatarca: yök (tt)
• Türkmence: ýük (tk)
• Zuluca: bar (zu)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "yük"

Atasözleri

• Acemi katır kapı önünde yük indirir
• Adam adama yük değil, can gövdeye mülk değil
• Deveyi yük değil zelber yıkar
• Hamala semeri yük olmaz
• Koça boynuzu yük değil
• Öküze boynuzu yük değil
• Öküze boynuzu yük olmaz

Azerice

Ad

yük

1. bagaj, yük

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. kuş tüyü
2. kuş yeleği
3. ok yeleğl

Kumanca

Ad

yük

1. kefillik

Kaynakça

• Sinanoğlu, Oktay (1978). Fiziksel Kimya Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.