vakit

Türkçe

(zaman): Sabah vakti

Köken

Osmanlı Türkçesi وقت‎, o da Arapça وَقِت‎ (vaḳit) sözcüğünden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /va.ˈcit/
• Heceleme: va‧kit

Ad

vakit (belirtme hâli vakti, çoğulu vakitler)

1. (zaman) zaman

   Mevsim mütehayyil, vakit akşamdı Bebek'te. — Y. K. Beyatlı

2. bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler

   Şimdi yemek vakti, bunun vakti değil.

3. (astronomi) çağ, devir

   Vaktin bilginleri.

4. belirlenmiş olan zaman

   Kâhya, "Vakit gayri Süleyman, haber saldık gelecekler, pamuklar da kıvamına geldi" demişti. — S. Kocagöz

5. zaman anlatan kelimelere belirtilen durumunda geldiğinde "iken" anlamı veren bir söz
6. (mecaz) geçim, para bakımından elverişli durum

   Onun bu kadar para vermeye vakti yok.

Çekimleme

vakit adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		vakit	vakitler
belirtme		vakti	vakitleri
yönelme		vakte	vakitlere
bulunma		vakitte	vakitlerde
ayrılma		vakitten	vakitlerden
tamlayan		vaktin	vakitlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	vaktim	vakitlerim
	belirtme	vaktimi	vakitlerimi
	yönelme	vaktime	vakitlerime
	bulunma	vaktimde	vakitlerimde
	ayrılma	vaktimden	vakitlerimden
	tamlayan	vaktimin	vakitlerimin
2. tekil	yalın	vaktin	vakitlerin
	belirtme	vaktini	vakitlerini
	yönelme	vaktine	vakitlerine
	bulunma	vaktinde	vakitlerinde
	ayrılma	vaktinden	vakitlerinden
	tamlayan	vaktinin	vakitlerinin
3. tekil	yalın	vakti	vakitleri
	belirtme	vaktini	vakitlerini
	yönelme	vaktine	vakitlerine
	bulunma	vaktinde	vakitlerinde
	ayrılma	vaktinden	vakitlerinden
	tamlayan	vaktinin	vakitlerinin
1. çoğul	yalın	vaktimiz	vakitlerimiz
	belirtme	vaktimizi	vakitlerimizi
	yönelme	vaktimize	vakitlerimize
	bulunma	vaktimizde	vakitlerimizde
	ayrılma	vaktimizden	vakitlerimizden
	tamlayan	vaktimizin	vakitlerimizin
2. çoğul	yalın	vaktiniz	vakitleriniz
	belirtme	vaktinizi	vakitlerinizi
	yönelme	vaktinize	vakitlerinize
	bulunma	vaktinizde	vakitlerinizde
	ayrılma	vaktinizden	vakitlerinizden
	tamlayan	vaktinizin	vakitlerinizin
3. çoğul	yalın	vakti vakitleri
	belirtme	vaktini vakitlerini
	yönelme	vaktine vakitlerine
	bulunma	vaktinde vakitlerinde
	ayrılma	vaktinden vakitlerinden
	tamlayan	vaktinin vakitlerinin

Eş anlamlılar

• vagit

Alt kavramlar

• âhir vakit, akşam vakti, biçim vakti, dar vakit, ikindi vakti, işrak vakti, kuşluk vakti, namaz vakti, seher vakti, şekil vakti, yemek vakti

Atasözleri

zaman

• Ala keçi her vakit püsküllü oğlak doğurmaz
• Fırsat her vakit ele geçmez
• Vakit, nakittir

Deyimler

zaman

kaçmaktan kovalamaya vakit olmamak, üç vakte kadar, vakit kaybetmeden, vakit kazanma, vakit öldürme

Kelime birliktelikleri

zaman

beş vakit, dar vakit, kimi vakit, tez vakit, vakit geçirme, vakit geçme, vakit yeli, vakit vakit, vakitli vakitsiz

Türetilmiş kavramlar

• vakitçe, vakitken, vakitle, vakitli, vakitse, vakitsiz, vaktiye

Çeviriler

zaman

• Afrikanca: tyd (af)
• Almanca: Zeit (de) d
• Arapça: وَقْت‎ (ar) e (vaḳt)
• Arnavutça: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Azerice: vaxt (az)
• Endonezce: waktu (id)
• Estonca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Felemenkçe: tijd (nl)
• Fince: aika (fi), aikakausi (fi), aikavyöhyke (fi)
• Fransızca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• İngilizce: time (en)
• İspanyolca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• İsveççe: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Kürtçe: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Özbekçe: chog (uz), davr (uz), kez (uz), mahal (uz), mavrid (uz), palla (uz), payt (uz), vaqt (uz)
• Romanşça: oura (rm) d, temp (rm) e
• Rusça: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Savahili dili: wakati (sw)
• Sırp-Hırvatça: vrijeme (sh) n
• Sorbca:

  Aşağı Sorbca: cas (dsb) e

  Yukarı Sorbca: čas (hsb)

• Somalice: wakhti (so), waqti (sh)
• Tagalogca: panahon (tl)
• Tatarca: vaqıt (tt)

  Kırım Tatarcası: vaqıt (crh), zaman (crh)

• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: وقت‎ (ota)

• Türkmence: wagt (tk)
• Udmurtça: вакыт (udm) (vakyt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "vakit" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de vakit

Gagavuzca

Köken

Arapça وَقْت‎ (vaḳt)

Söyleniş

• Heceleme: va‧kit

Ad

vakit

1. (zaman) vakit, zaman