vaktin

Türkçe

Köken

vakit + -tin

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /vac.ˈtin/
• Heceleme: vak‧tin

Ad

vaktin

1. vakit (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil