توپرق

Osmanlı Türkçesi

Köken

Osmanlı Türkçesi toprak‎ (toprak, “toz, kuru toprak”).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /top.ˈɾac/

Ad

توپرق (toprak)

1. (coğrafya, mecaz) toprak

Çekimleme

توپرق‎ (toprak) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	توپرق‎ toprak	توپرقلر‎ topraklar
belirtme	توپرغی‎ toprağı	توپرقلری‎ toprakları
yönelme	توپرغه‎ toprağa	توپرقلره‎ topraklara
bulunma	توپرقده‎ toprakta	توپرقلرده‎ topraklarda
ayrılma	توپرقدن‎ topraktan	توپرقلردن‎ topraklardan
tamlayan	توپرغڭ‎ toprağın	توپرقلرڭ‎ toprakların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	توپرغم‎ toprağım	توپرقلرم‎ topraklarım
2. tekil (senin)	توپرغڭ‎ toprağın	توپرقلرڭ‎ toprakların
3. tekil (onun)	توپرغی‎ toprağı	توپرقلری‎ toprakları
1. çoğul (bizim)	توپرغمز‎ toprağımız	توپرقلرمز‎ topraklarımız
2. çoğul (sizin)	توپرغڭز‎ toprağınız	توپرقلرڭز‎ topraklarınız
3. çoğul (onların)	توپرغی‎ toprağı توپرقلری‎ toprakları