tezgâh

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi تزگاه‎ (tezgâh), Farsça دستگاه‏‎ (destgâh)

Ad

tezgâh (belirtme hâli tezgâhı, çoğulu tezgâhlar)

1. (mobilya) genellikle dükkânlarda satıcıların önündeki uzun masa

   Bir tezgâhtan öbürüne koşuyor, bir kumaş topunu bırakıp başkasına saldırıyordu. - R. H. Karay

2. (mobilya) kahve, meyhane vb.nde müşterilerin üzerinde yiyip içtikleri uzun masa veya büfe
3. üzerinde genellikle el veya küçük makinelerle iş görülen yapım aracı
4. (denizcilik) tersane
5. (argo) genellikle yasal olmayan bir işi yapmak için tutulan uygunsuz yol

Deyimler

tezgâh açmak, tezgâhı kurmak

Türetilmiş kavramlar

• dokuma tezgâhı
• tezgâh mengenesi
• vargel tezgâhı

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: piştaxta (az)
• Fince: tiski (fi), tarjoilupöytä (fi), telakka (fi)
• Fransızca: banc (fr)
• İngilizce: counter (en)
• Yunanca: τεζάκι (el) (tezáki)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tezgâh" maddesi