mana

Ayrıca bakınız: mañá, maña, mână, mâna, mânâ

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi معنا‎, معنی‎, Arapça مَعْنَى‎ (maʿnā). Fakat bu kelime Hint-Avrupa dillerinden gelmekte olduğu söylenir: Almanca meinen, Danca mene, İsveççe mena.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /maː.ˈnaː/
• Heceleme: ma‧na

Ad

mana (belirtme hâli manayı, çoğulu manalar) , sahiplik şekli mana -sı

1. bâzı bitkilerde, hayvanlarda, insanlarda ve tabiat unsurlarında alışılmışın dışında birtakım belirtiler ve fonksiyonlarla kendini gösteren dinî, esrarengiz ve büyüleyici güç
2. (felsefe) kelimeden, sözden, davranış veya vâkıadan anlaşılan şey, bunların hatırlattığı cisim veya fikir

   Ne Hak buyruğun tutarsın ne kul sözün işitirsin. Hiç bilmezsin mana nedir, ne dilde çağırmak gerek. — Yunus Emre

3. (halk ağzı) zaman
4. (mimarlık) ağaç kazık

Çekimleme

mana adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		mana	manalar
belirtme		manayı	manaları
yönelme		manaya	manalara
bulunma		manada	manalarda
ayrılma		manadan	manalardan
tamlayan		mananın	manaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	manam	manalarım
	belirtme	manamı	manalarımı
	yönelme	manama	manalarıma
	bulunma	manamda	manalarımda
	ayrılma	manamdan	manalarımdan
	tamlayan	manamın	manalarımın
2. tekil	yalın	manan	manaların
	belirtme	mananı	manalarını
	yönelme	manana	manalarına
	bulunma	mananda	manalarında
	ayrılma	manandan	manalarından
	tamlayan	mananın	manalarının
3. tekil	yalın	manası	manaları
	belirtme	manasını	manalarını
	yönelme	manasına	manalarına
	bulunma	manasında	manalarında
	ayrılma	manasından	manalarından
	tamlayan	manasının	manalarının
1. çoğul	yalın	manamız	manalarımız
	belirtme	manamızı	manalarımızı
	yönelme	manamıza	manalarımıza
	bulunma	manamızda	manalarımızda
	ayrılma	manamızdan	manalarımızdan
	tamlayan	manamızın	manalarımızın
2. çoğul	yalın	mananız	manalarınız
	belirtme	mananızı	manalarınızı
	yönelme	mananıza	manalarınıza
	bulunma	mananızda	manalarınızda
	ayrılma	mananızdan	manalarınızdan
	tamlayan	mananızın	manalarınızın
3. çoğul	yalın	manası	manaları
	belirtme	manasını	manalarını
	yönelme	manasına	manalarına
	bulunma	manasında	manalarında
	ayrılma	manasından	manalarından
	tamlayan	manasının	manalarının

Eş anlamlılar

• (felsefe): anlam

Türetilmiş kavramlar

• manaca, manacı, manacık, manalı, manasız, manayken, manayla, manaysa

Çeviriler

mânâ

• Almanca: Bedeutung (de) d
• Azerice: məna (az)
• Bulgarca: значение (bg) (značenie)
• Çekçe: význam (cs) e
• Danca: betydning (da)
• Estonca: tähendus (et)
• Felemenkçe: betekenis (nl) d
• Fince: merkitys (fi), puupaalu (fi)
• Fransızca: signification (fr) d
• İngilizce: meaning (en)
• İspanyolca: acepción (es)
• İsveççe: betydelse (sv), stolpe (sv)
• İtalyanca: significato (it) e
• Japonca: 意味 (ja), 意義 (ja)
• Lehçe: znaczenie (pl)
• Rusça: значение (ru) (znaçeniye)

  Osmanlı Türkçesi: معنا‎ (ota), معنى‎ (ota)

• Ukraynaca: значення (uk) (znaçennya)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "mana" maddesi

Çağatayca

Ad

1. yol başına dikilen nişan taşı

Lazca

Ad

mana

1. mana