mana
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
- Heceleme: ma‧na
Köken[düzenle]
- Arapça مَعْنَى (maʿnā). Bu kelime Hint-Avrupa dillerinden gelmektedir. Almanca meinen, Danca mene, İsveççe ise mena denir. Fakat Osmanlıcaya bu kelime Arapçadan gelmektedir.
Ad[düzenle]
mana (belirtme hâli manayı, çoğulu manalar)
- (felsefe) anlam
- Ne Hak buyruğun tutarsın ne kul sözün işitirsin. Hiç bilmezsin mana nedir, ne dilde çağırmak gerek. - Yunus Emre
- (mimarlık) ağaç kazık
- belirli insanlarda, hayvanlarda, bitkilerde ve doğa ögelerinde alışılmışın dışında birtakım belirtiler ve işlevlerle kendini gösteren gizemsel, dinsel ve büyüsel güç
- (halk ağzı) zaman
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
çeviriler
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumuna göre "mana" maddesi
Çağatayca[düzenle]
Ad[düzenle]
- yol başına dikilen nişan taşımana
Lazca[düzenle]
Ad[düzenle]
mana
- mana