معنی
|
Ayrıca bakınız: معنى |
Farsça[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
معنی (mâ’nâ)
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi مَعْنَى (maʿnā).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
معنی (mâ’nâ)
Çekimleme[değiştir]
معنی (mâ’nâ) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | معنی mâ’nâ |
معنیلر mâ’nâlar |
| belirtme | معنییی mâ’nâyı |
معنیلری mâ’nâları |
| yönelme | معنییه mâ’nâya |
معنیلره mâ’nâlara |
| bulunma | معنیده mâ’nâda |
معنیلرده mâ’nâlarda |
| ayrılma | معنیدن mâ’nâdan |
معنیلردن mâ’nâlardan |
| tamlayan | معنینڭ mâ’nânın |
معنیلرڭ mâ’nâların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | معنیم mâ’nâm |
معنیلرم mâ’nâlarım |
| 2. tekil (senin) | معنیڭ mâ’nân |
معنیلرڭ mâ’nâların |
| 3. tekil (onun) | معنیسی mâ’nâsı |
معنیلری mâ’nâları |
| 1. çoğul (bizim) | معنیمز mâ’nâmız |
معنیلرمز mâ’nâlarımız |
| 2. çoğul (sizin) | معنیڭز mâ’nânız |
معنیلرڭز mâ’nâlarınız |
| 3. çoğul (onların) | معنیسی mâ’nâsı معنیلری mâ’nâları | |