bun

Ayrıca bakınız: Bun, bûn, bün

Türkçe

Köken

Eski Türkçe bung

Ad

bun (belirtme hâli bunu, çoğulu bunlar)

1. sıkıntı, kaygı

Çeviriler

• Fince: [Girdi?]tpos
• İngilizce: [Girdi?]tpos
• İspanyolca: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Türetilmiş kavramlar

• bunamak, bunalmak, bunak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bun"

Çağatayca

Ad

1. orman, yol, geçid, ağaclık tepe, çengel, köşe ve kenar

Somalice

Ad

bun

1. (bitki bilimi) kahve