bun

Türkçe

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	bun	bunlar
Belirtme (-i)	bunu	bunları
Yönelme (-e)	buna	bunlara
Bulunma (-de)	bunda	bunlarda
Çıkma (-den)	bundan	bunlardan
Tamlayan	bunun	bunların

bun -nu

[1] sıkıntı, kaygı

Köken

[1] (Eski Türkçe) bung

Türetilmiş kavramlar

[1] bunamak, bunalmak, bunak

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bun"

Türk lehçeleri

Çeviriler

Çağatayca

Ad

[1] Orman, yol, geçid, ağaclık tepe, çengel, köşe ve kenar

Somalice

Ad

[1] kahve