İçeriğe atla

kaza

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: kazā, każą, каза, кажа

Türkçe

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]

Köken 1

[değiştir]
kaz + -a

kaza

  1. kaz (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi

Köken 2

[değiştir]
Osmanlı Türkçesi كظا‎, Arapça كَظَا(kaẓā).

kaza (belirtme hâli kazayı, çoğulu kazalar), sahiplik şekli kaza -sı

  1. (hukuk) yargı
  2. (hukuk, ) kadılık görevi
  3. (İslâm) vaktinde kılınmayan namazı veya tutulmayan orucu sonradan yerine getirme
  4. (kazalar) istem dışı veya umulmayan bir olay dolayısıyla bir kimsenin, bir nesnenin veya bir aracın zarara uğraması
  5. (yerleşim birimleri) ilçe, kaymakamlık
    Muharebe, bütün yollarda, kazalarda, her yerde âdeta neşe veren bir tesir hasıl etmişti. — H. S. Tanrıöver

Çekimleme

[değiştir]

Alt kavramlar

[değiştir]
  • (kazalar):

trafik kazası

Atasözleri

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Ek okumalar

[değiştir]

Anagramlar

[değiştir]

Hausaca

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: ka‧za

kaza

  1. (sülüngiller, kuşlar, yiyecekler) tavuk

Letonca

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: ka‧za

kaza

  1. (boynuzlugiller, memeliler) keçi

Yahudi İspanyolcası

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: ka‧za

kaza

  1. (mimarlık) ev