vazife

Türkçe

Söyleniş

• IPA: vazi:ˈfe
• Heceleme: va·zi:·fe

Köken

Osmanlı Türkçesi وظیفه‏ (vazîfe), Arapça وَظِيفَة‏ (vaẓīfe)

Ad

vazife (belirtme hâli vazifeyi, çoğulu vazifeler)

1. ödev

   Sana karşı olan vazifelerimde kusur mu ediyorum? - Ahmet Muhip Dranas

2. görev

   Nedim bugün vazifesine geç geldi. - Aka Gündüz

3. günlük ücret, yevmiye

Çekimleme

vazife adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	vazife	vazifeler
belirtme	vazifeyi	vazifeleri
yönelme	vazifeye	vazifelere
bulunma	vazifede	vazifelerde
ayrılma	vazifeden	vazifelerden
tamlayan	vazifenin	vazifelerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	vazifem	vazifelerim
2. tekil (senin)	vazifen	vazifelerin
3. tekil (onun)	vazifesi	vazifeleri
1. çoğul (bizim)	vazifemiz	vazifelerimiz
2. çoğul (sizin)	vazifeniz	vazifeleriniz
3. çoğul (onların)	vazifesi vazifeleri

Sözcük birliktelikleri

• vatani vazife

Türetilmiş kavramlar

• vazifeli

Çeviriler

• Almanca: Pflicht (de) d; Aufgabe (de) d; Dienst (de) e
• Arapça: وَظِيفَةٌ‏‎ (ar) d (vaðˤi:fa(tun))
• Azerice: vəzifə (az)
• Başkurtça: вазифа (ba) (vazifa)
• Farsça: وظیفه‏‎ (fa)
• Fince: velvollisuus (fi); tehtävä (fi)
• Hollandaca: plicht (nl)
• İngilizce: duty (en); task (en)
• İsveççe: plikt (sv), skyldighet (sv) g

• Kırım Tatarca: vazife (crh)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "vazife"