dağılmak

Türkçe

Eylem

dağılmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi dağılır)

[1] toplu durum dayken ayrılıp birbirinden uzaklaşmak

Zaten arkadaşlarımın her biri bir yana dağılmıştı. - A. Ümit

[2] değer ve birimler belli etkenlerle, oranlı olarak bölünmek

[3] parçalanarak yayılmak, ufalanmak

Kentin eski merkezindeki evler kendiliğinden yıkılıyor, bahçe duvarları dökülüp dağılıyordu. - A. Kutlu

[4] karışık duruma gelmek, düzeni bozulmak

Siyah saçları hare hare suyun yüzüne dağıldı. - C. Uçuk

[5] birliği, beraberliği bozulmak

Golü yiyince takım dağıldı. Babanın ölümünden sonra aile dağıldı.

[6] bir topluluğun, kuruluşun varlığı son bulmak, fesholunmak, münfesih olmak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "dağılmak"

• Eski Türkçe: yasılmak (tr)

Çeviriler

• Kürtçe: belavbûn (ku), feşkilîn (ku)