alat
Türkçe
[düzenle]Ad
[düzenle]Türkçe
[düzenle]Ad
[düzenle]alat (belirtme hâli alatı, çoğulu alatlar) alet -ti
- acele, ivedi, çabuk
- düğünlerde pilavın üzerine konulan söğüş et
- uykudan uyanan ipek böceğinin yaprağa saldırması, evecen yemesi
- ipek böceklerinin koza yapmalarından bir hafta, on gün önce, çok yaprak yeme devresi
- bez dokuma tezgâhı
- sarıya veya kırmızıya boyanmış yün iplik
- azgın, tehlikeli köpek
Köken
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "alat" maddesi
Çeviriler
[düzenle]çeviriler