İçeriğe atla

abanmak

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]

Eski Türkçe aba (Belki aba gibi örtünmek)

Eylem

[değiştir]

abanmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi abanır)

  1. eğilerek bir şeyin, bir kişinin üzerine kapanmak
    Efendi, sen de ne üstüme abanıyorsun? - B. Felek
  2. yere veya kişiye yaslanmak, dayanmak
    Baba, 'ya Allah' nidası ile yerinden zorla, oğluna abanarak kalktı. - R. H. Karay
  3. (argo) bir|ine yük olarak onun sırtından geçinmeye bakmak
  4. bir şeyin veya bir kişinin üzerine çöküp çullanmak
    İki herif zavallıya abanıyorlar. - A. Rasim
  5. (spor) boksta karşılaşma sırasında rakibine yaslanmak
  6. (spor) futbolda topa olanca gücüyle vurmak
  7. (argo) üstelemek, ısrarlı davranmak

Çekimleme

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Dış Bağlantılar

[değiştir]

Türkmence

[değiştir]

Eylem

[değiştir]

abanmak

  1. abanmak, üzerine eğilmek