onun

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [o.ˈnʊn]
• Heceleme: o‧nun

Köken 1

o + -nun

Adıl

onun

1. ona ait

Deyimler

• onun ipiyle kuyuya inilmez

Türetilmiş kavramlar

• onunken, onunki, onunla, onunsa

Çeviriler

ona ait

• Almanca: sein (de) e/ihr (de) d/dessen (de) n
• Arapça: لَهُ‎ (ar) (lehü)
• Eski Türkçe: anın‎ (otk) (anın)
• İngilizce: his (en)/her (en)/its (en)
• İsveççe: hans (sv) e/hennes (sv) d/dess (sv) n
• Karaçay-Balkarca: anı (krc)
• Tatarca: anıñ (tt)

Ayrıca bakınız

Türkçe sahiplik zamirleri
adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
tekil	benim	senin	onun
çoğul	bizim bizlerin	sizin sizlerin	onların

Köken 2

on + -un

Ön ad

onun

1. on sayısının tamlayanı