eziyet

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

eziyet (belirtme hâli eziyeti, çoğulu eziyetler) -ti

1. zulüm
2. sıkıntı veya güçlük

   Ama bunca eziyete sırf oğlunun hatırı için katlandığına emin değildi artık. - A. Kulin

Çeviriler

• Fince: kärsimys (fi)
• İngilizce: torment (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "eziyet"