oran

Ayrıca bakınız: Oran

Türkçe

Heceleme

Heceleme: o·ran

Ad

oran (belirtme hâli oranı, çoğulu oranlar) -nı

1. büyüklük, nicelik, derece bakımından iki şey arasında veya parça ile bütün arasında bulunan bağıntı, nispet, rasyo

   Yerli oyunların çeviri oyunlara oranı değişti ve yükseldi. - M. And

2. iki şeyin birbirini tutması, karşılıklı uygunluk, tenasüp
3. akıl yoluyla gerçeğe yakın olduğuna inanılarak verilen hüküm, tahmin
4. (matematik) iki büyüklük, iki nicelik arasındaki bağıntı

   Üçün sekize oranı.

Çekimleme

oran adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	oran	oranlar
belirtme	oranı	oranları
yönelme	orana	oranlara
bulunma	oranda	oranlarda
ayrılma	orandan	oranlardan
tamlayan	oranın	oranların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	oranım	oranlarım
2. tekil (senin)	oranın	oranların
3. tekil (onun)	oranı	oranları
1. çoğul (bizim)	oranımız	oranlarımız
2. çoğul (sizin)	oranınız	oranlarınız
3. çoğul (onların)	oranı oranları

Çeviriler

• Almanca: Verhältnis (de) n; Proportion (de) d; Relation (de) d
• Arapça: سِعْرٌ‏‎ (ar) e (siʕr(un))
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Azerice: nisbət (az), tənasüb (az)
• Fince: suhde (fi), osamäärä (fi)
• Fransızca: proportion (en), ratio (fr)
• Hollandaca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: proportion (en), ratio (en), correspondence (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Rusça: соотношение (ru) (sootnoşeniye), отношение (ru) (otnoşeniye), соответствие (ru) (sootvetstviye), соразмерность (ru) (sorazmernostʹ), пропорция (ru) (proporciya)
• Tatarca: çama (tt)

Türetilmiş kavramlar

• oranca, orancık, oranken, oranla, oranlı, oransı, oransız

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "oran"

Atasözleri

• Aş tuz ile, tuz oran ile

Ad

oran

ora adının ikinci tekil şahıs hâli.

Çağatayca

Ad

1. mukayese, ölçü, sıfat

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.