hüküm
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi حكم, o da Arapça حٌكْم (ḥunkm)
Söyleniş
[değiştir]Ad
[değiştir]hüküm (belirtme hâli hükmü, çoğulu hükümler)
- değer, aynı veya benzer vasıf
- Kocabaş Kazasker, gerçekten Sultan Mahmut'un göz bebeği hükmündeymiş. — R. N. Güntekin
- egemenlik, hâkimiyet
- geçerlilik, muteber olma; ehemmiyet, önem
- Bu işin ne hükmü var?
- karar
- Mahkeme dün hükmü açıkladı.
- (hukuk) yargı
- Hükmü doğru ve pek de yerinde olamazdı. — F. R. Atay
Çekimleme
[değiştir]hüküm adının çekimi
Deyimler
[değiştir]Türetilmiş kavramlar
[değiştir]Çeviriler
[değiştir]egemenlik, hâkimiyet
|
yargı
|
Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "hüküm" maddesi
Ek okumalar
[değiştir]- Vikipedi'de hüküm