koy

Türkçe

Ad

koy (belirtme hâli koyu, çoğulu koylar)

[1] (coğrafya) denizin, gölün küçük girintiler biçiminde karaya doğru sokulduğu yer, küçük körfez

Köken

[1] Türkçe

Deyimler

istemem yan cebime koy

öp de başına koy

Atasözleri

Isıramadığın eli öp başına koy

Isıramadığın eli öp de başına koy

Koy avucuma, koyayım avucuna

Suyu havana koy, döv döv yine su

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "koy"

Çağatayca

Ad

[1] (boynuzlugiller, memeliler) koyun

[2] zir, taht

[3] küsfend

Karaçay Balkarca

Ad

[1] (boynuzlugiller, memeliler) koyun

Eylem

[1] bırakmak

Kumanca

Ad

[1] (boynuzlugiller, memeliler) koyun

Eylem

[1] bırakmak

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.