karakter
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
karakter (belirtme hâli karakteri, çoğulu karakterler)
- ayırt edici nitelik
- bir bireyin kendine özgü yapısı, onu başkalarından ayıran temel belirti ve bireyin davranış biçimlerini belirleyen, üstün ana özellik
- Yıldız'ın iyi bir eğitimi, kuvvetli bir karakteri var. — A. Gündüz
- bir kişinin veya bir insan grubunun tutumu, duygulanma ve davranış biçimi
- Pek uysal, tatlı, neşeli karakterine rağmen dostum kavgacıdır. — R. H. Karay
- (bilişim, matematik) belirtev, damga
- (edebiyat) bir eserde duygu, tutku ve düşünce yönlerinden ele alınan kişi
- (felsefe) bireyin kendi kendine egemen olmasını, kendi kendisiyle uyum içinde bulunmasını, düşünüş ve hareketlerinde tutarlı, sağlam kalabilmesini sağlayan özellikler bütünü
- (matbaacılık) basımda harf türü
Çekimleme[değiştir]
karakter adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
- (bir bireyi başkalarından ayıran üstün ana özellik): ıra, öz yapı, seciye
- (matbaacılık): yazı karakteri
Alt kavramlar[değiştir]
edebiyat
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
- başkarakter, karakterce, karakterci, karaktercik, karakterken, karakterle, karakterli, karakterse karaktersiz
Çeviriler[değiştir]
karakter
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "karakter" maddesi
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de karakter